Orde van Architecten – Vlaamse Raad wil consumenten waarschuwen voor schijnarchitecten en naamlening
Wie als consument in zee gaat met een persoon die zich uitgeeft als architect, maar die niet gerechtigd is om het beroep uit te oefenen, kan flink in de problemen geraken. Ook een beroep doen op een architect enkel en alleen om zijn handtekening te verkrijgen omdat die nodig is voor het indienen van de omgevingsvergunning, is ten zeerste af te raden. De Orde van Architecten – Vlaamse Raad wil de consument dan ook waarschuwen voor de potentiële gevaren hiervan.
Is voor bouwwerkzaamheden een omgevingsvergunning vereist dan dient de architect – behoudens een vrijstelling – plannen zoals bouwaanvraagplannen, uitvoeringsplannen en detailplannen op te maken, en controle uit te oefenen op de uitvoering van de werken, zo dicteert de wet.
Wie mag en kan het beroep van architect uitoefenen?
Al wie beschikt over een erkend diploma en:
- ingeschreven is op een tabel van de Orde van Architecten;
- of ingeschreven is op een lijst van stagiairs;
- of ingeschreven is in het register van de dienstverrichting (tijdelijke beroepsuitoefening);
- of daartoe gemachtigd is door de Orde (voor niet-EU-onderdanen);
- én niet geschorst of geschrapt is van voornoemde tabel, lijst of register.
Wie er 100% zeker van wil zijn met een gerechtigd architect te maken te hebben, raadpleegt best de website van de Vlaamse Raad van de Orde van Architecten: www.architect.be. Hier vindt men alle architecten terug die in Vlaanderen gerechtigd zijn om het beroep van architect uit te oefenen.
Naamlening
De Orde van Architecten – Vlaamse Raad wil de consument ook wijzen op de gevaren van ‘naamlening’. Dit is een voorkomende, maar ernstig af te raden praktijk waarbij een architect wordt gevraagd om bouwplannen, die nodig zijn voor de omgevingsvergunning, te ondertekenen die hij zelf niet heeft ontworpen en/of waarvoor hij de werken niet opvolgt. De opdrachtgever stelt hiermee zowel zichzelf als zijn architect bloot aan onverantwoorde financiële en juridische risico’s. Hij geeft de architect-naamlener immers de volle verantwoordelijkheid voor prestaties die deze laatste niet zelf heeft geleverd of nog zal leveren. Door louter zijn handtekening te zetten, kan de architect ook niet tegemoet aan de wettelijke informatieplicht die hij heeft jegens de opdrachtgever.